Zaćmienie 1919: wielkie OTWarcie nowej fizyki

Nowa teoria grawitacji

W 1915 roku Albert Einstein po raz kolejny zaskoczył świat nauki. Po dziesięciu latach intelektualnego wysiłku, po złamaniu wielu ołówków i podarciu setek kartek, ekscentryczny fizyk ukończył pracę, która miała przynieść rozszerzenie jego własnej szczególnej teorii względności. Nowa, ogólna teoria względności, zastępowała statyczny i nudny wszechświat Izaaka Newtona, elastyczną czasoprzestrzenią o konkretnych właściwościach i żywej geometrii. W idei Einsteina, to co postrzegamy jako grawitacyjne przyciąganie obiektów, jest po prostu konsekwencją tejże geometrii. Każdy obiekt dysponujący masą naciska na czterowymiarową sieć, wpływając tym samym na ruch innych ciał wokół siebie.

Zredefiniowanie pojęcia grawitacji było posunięciem tyleż odważnym, co kontrowersyjnym i nie od razu przysporzyło Einsteinowi fanów. Mowa nie o drobnej poprawce, lecz przedstawieniu oryginalnej, całościowej wizji fizycznej rzeczywistości. To niewątpliwie rozbudzało wyobraźnię, ale bez konkretnego dowodu, pozostawało co najwyżej szaloną hipotezą.